که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم.

سلام عزیزم، مائده

نمیدونم چطور واژه هارو کنار هم بچینم ولی باید یه چیز مهم بهت بگم. متوجه شدی داری تغییر میکنی؟متوجه شدی مائده یک سال پیش نیستی؟ یا حتی مائده پنج ماه پیش؟ یا حتی تر مائده دوماه پیش؟ عزیزم باید بگم که چقدر ورژن جدیدت رو دوست تر دارم. باید بگم که چقدر روان بودنت درطی زمان رو دوست دارم. دخترکم از این که قوی هستی بهت افتخار میکنم. میدونی که هیچکس در این جهان به اندازه من نخواهد فهمید چه روزهای سیاهی رو گذروندی تا بتونی دوباره به بازی برگردی.

عزیزم امروز بابا بغض کرده بود.دلت تیکه پاره شد.کاش بتونی دلیل خنده ش باشی. خیلی دوسشون داری. واقعا کاش بتونی کمکی به بهترشدن اوضاع این کشور کنی.کاش هممون بتونیم.هرجا میرم همه تو هر فیلدی دنبال رفتنن اما پس کی قراره یه حرکتی انجام بده؟ چرا اینقدر ناامید و افسرده ایم هممون؟ چرا میذاریم شعله درونمون خاموش شه؟.

من برای خودم و دوستانم و مادر و پدرهامون و برادر و خواهرهامون و خواهرزاده و برادرزاده هامون و همسایه ها و همکارهامون .برای همه نگرانم .همه داریم حال دل همدیگه رو بد و بدتر میکنیم.کاش به فکر هم باشیم.رضا میگفت کشوری که مردمش فقط به خودشون فکر میکنن جای پیشرفت نداره.و میدونی خیلی حرفه از رضا همچین چیزی شنیدن.رضا که نوید امید و روزهای خوب میداده همیشه ، حالا میگه تا دوسال دیگه میرم.و این یعنی از دست دادن یکی از رفیق ترین رفیق هام! این سگ سیاه روی زندگی هممون سایه انداخته ولی کاش امیدوار بمونیم.کاش مثبت بمونیم.

میدونیداگه اینطوری پیش بره هممون به فروپاشی روانی میرسیم.انحطاط و ابتذال.همون که به وفور بین هم نسل هام میبینم. باید پی یه حرکت درست و حساب شده و جوندار بود. ما بی نهایتیم اما باورش نداریم.